Atlas Privae Lalinae

Een van de projecten waar ik een tijd geleden mee ben begonnen, is mijn persoonlijke atlas. Kaarten of plattegronden maken doe ik al lang, ze maken een belangrijk deel uit van mijn vakantieboekjes. Maar na het zien van de prachtige tekeningen van Jan Rothuizen, begreep ik dat ik het dichterbij kon halen, mijn levensverhaal in tekeningen. Nu lijkt mijn tekenstijl op die van hem, maar beticht me nou niet van plagiaat, eerder is hij mijn inspirator. Dit is wel hoe ik ook teken. En ik ga zijn werk niet afpikken: dit is puur voor mijn eigen plezier.

Ik ben begonnen bij mijn conceptie (denk ik), de plek waar mijn ouders elkaar vonden. Van daaruit tekende ik de verschillende plekken waar ik opgroeide. Van een klein flatje tot een flinke eengezinswoning. Van mijn eerste huisje, tot het grotemensenhuis waar ik nu woon.

Bij het ontwerpen ontdek ik dat ik veel keuzes moet maken: hoe groot maak ik het, of juist: hoe klein? Teken ik een hele wijk of stad, of alleen een straat of woning?

Tijdens het schetsen en ontwerpen komt er veel naar boven. Al die herinneringen die bij deze plekken horen… Ik zit dan even helemaal in een sentimentele bui, zucht eens diep en ga dan heel nauwkeurig en rustig de schets overtrekken met strakke lijnen. En dan groeien al die herinneringen uit tot een tekening waar ik nog tijden over kan mijmeren.

Ik ben nog lang niet klaar, ik werk er bij vlagen aan. Ik zit nu met deze plattegronden in de jaren negentig, daarna is er ook nog een hoop gebeurd. En ik merk dat ik sommige plekken er toch ook nog in wil hebben (zoals de huizen van mijn grootouders, vakantiebestemmingen), die er niet meer helemaal chronologisch tussen passen. Ik ben er dus nog wel even mee bezig.